Pogadanka #15 O konfliktach

Czasem pojawiają się w naszych głowach pomysły, że można opanować zestaw takich umiejętności, które pozwolą nam wyrugować konflikty z naszego życia. Znacie to marzenie? W tej Pogadance przyznajemy, że my tak 🙂

I po tym wyznaniu zaczynamy stawiać pytania o to, co by nam dawał brak konfliktów i co by dla nas oznaczał. I odkrywamy, obracamy rozmaite przekonania o relacjach, o porozumieniu i dogadywaniu się.

Przyglądamy się koncepcji rodzicielskiej jednomyślności, która wielokrotnie pojawia się w pytaniach i rozmowach warsztatowych i gabinetowych. I – chyba można tak powiedzieć – obalamy mit tejże jednomyślności i pokazujemy jej ciemniejsze oblicze – „Im bardziej unikamy konfliktów, tym bardziej unikamy intymności i bliskości”.

Stawiamy też tezę, że warto pokazywać dzieciom, że różnice nie niszczą relacji. Może więc zamiast uczyć się, jak konfliktów unikać, skupić się na nauce sposobów radzenia sobie z nimi i ich rozwiązywania?

Gadamy też o przynależności i pasowaniu, a także o tym, co można zrobić, gdy słyszymy trudny komunikat.

Sylwia mówi o sobie – jestem mediatorem, pomagam ludziom się usłyszeć i opowiada o tym, jak to robi. Co się dzieje w dziecięcych konfliktach, gdy mają okazję się usłyszeć i jakie zachowanie dorosłego jest wspierające.

Szukamy w rozmowie: sprawczości, odpowiedzialności.

Mówimy o rozwiązaniach typu wygrany-przegrany albo wygrany-wygrany.

Mówimy o siedmiu krokach do rozwiązania konfliktu (z których sześć nie jest związanych z kontaktem z drugą osobą!!!). I co to zmieni, że kujemy żelazo póki zimne.

Wspominamy o:

• Magdalenie Sendor – certyfikowanej trenerce NVC i jej metaforze mediatora, jako kierowcy autobusu, który jedzie od osoby, do osoby i dowozi komunikaty, przesyłki;
• książce „Surprising Purpose of Anger” Marshalla B.Rosenberga i opisanej w niej rozmowie z więźniem oskarżonym o morderstwo;
• Jesperze Juulu i jego zachętom, by kuć żelazo póki … zimne;
• czerwonej strefie – koncepcja kolorowych stref pochodzi z książki Daniela Siegela „Mózg na tak”,
• badaniu par w konflikcie przeprowadzonym przez instytut Gottmannów;
• Brene Brown – i jej zdaniu, że im bardziej wchodzimy w rolę, tym mniej my jesteśmy w relacji, a bardziej nasza rola; a także przywoływanym przez nią terminie “vulnerability” (“You can do your vulnerability or the vulnerability will do you”)