o dobrym złoszczeniu się

Za mną dwa fantastyczne warsztaty o złości w Szczecinie. Dziękuję wszystkim uczestnikom.

I audycja na ten sam temat. Trzy webinaria. Spotkania w klubie mam…

Dlaczego tak wymieniam? Bo po tylu różnych doświadczeniach mogę stwierdzić, że złość, którą przeżywają dorośli jest najpopularniejszym tematem spotkań z rodzicami. Takim, na który jest najwięcej chętnych.

O czym to świadczy? Moim zdaniem o tym, że tradycyjne sposoby jakich rodzice używali i nadal używają, żeby radzić sobie ze złością swoich dzieci kompletnie zawodzą. Powszechnie stosowane stosowane metody wychowawcze nie uczą dzieci dobrego, skutecznego złoszczenia się tylko prowadzą do złoszczenia destrukcyjnego, które krzywdzi.

Na warsztatach i w rozmowach pojawia się kilka elementów kluczowych.

• złość jest dobrym uczuciem, potrzebnym, którego zadaniem jest ochrona złoszczącej się osoby, jest oznaką tego, że jakieś jej ważne potrzeby nie zostały zaspokojone
• warto traktować złość jako informację o niezaspokojonych potrzebach a nie jako instrukcję działania
• duże znaczenie w dobrym złoszczeniu ma branie odpowiedzialności za swoją złość, jeśli zwalamy tą odpowiedzialność na innych (to on mnie złości, to on sprawia, że się złoszczę) dużo trudniej jest nam złościć się lepiej i mniej
• dzieci potrzebują rodziców, którzy się potrafią złościć w dojrzały sposób, żeby same się mogły tego nauczyć
• poczucie winy nie pomaga w tym, żeby się mniej złościć a wręcz przeciwnie, dlatego na warsztatach pracujemy, żeby go nie mieć
• często złość wynika z tego, że złoszcząca się osoba upiera się przy jednej wybranej strategii zaspokojenia swoich potrzeb i nie dopuszcza możliwości, że są inne skuteczniejsze strategie

Elementy dojrzałego, skutecznego złoszczenia się, których uczymy się z dorosłymi dzieci mogą ćwiczyć już od wieku 2-3 lat i robią to najczęściej spontanicznie. Dorosły, który rozumie jak działa złość i akceptuje ją, może wspierać swoje dziecko w nauce złoszczenia się, tak, żeby za 20-30 lat samo umiało dobrze się złościć w relacjach ze swoimi dziećmi, partnerem czy innymi ludźmi.