przywiązanie…

Miałam dalej pisać o przedszkolakach, ale w drodze powrotnej z Elbląga przeczytałam rozmowę między Danielem Golemanem (tym od Inteligencji Emocjonalnej) i Danielem Siegelem (który wymyślił Mindsight), która została wydana pod tytułem „Better parents, better spouses, better people”.

I poczułam, że są dwie rzeczy z tej rozmowy, którymi bardzo się chcę podzielić.

Pierwsza z nich jest taka. Można zmienić swój wzorzec przywiązania będąc dorosłym człowiekiem. Ale to nie wszystko. Psychoterapia jest sposobem na zmianę wzorca na bezpieczny, ale nie jest to jedyny sposób. Innym sposobem jest związek z osobą, która taki wzorzec ma.

Daniel Siegel opowiada o badaniach, w których okazało się, że po 5 latach bycia w związku z osobą, która ma bezpieczny wzorzec przywiązania, jej partner także ma bezpieczny wzorzec, choć na początku miał inny.

To według mnie zachęta do tego, żeby jeszcze bardziej zaufać, że praca nad robieniem porządku z samym sobą może przynieść tak wielką zmianę, że wpłynie tak głęboko na innego człowieka.

Druga rzecz jest taka.

Jest głęboki związek między NVC (porozumieniem bez przemocy) a rodzicielstwem bliskości.

Jaki?

Sposób komunikacji na jakim opiera się NVC jest naturalny i zrozumiały dla osób z bezpieczną więzią.

Dla kogoś z unikającym stylem przywiązania rozmowa, mówienie o swoich wewnętrznych przeżyciach, emocjach, potrzebach może być trudne. Unikająca więź to strategia, w której człowiek rezygnuje z poznawania swojego wewnętrznego świata a także z empatii i skupia się na zachowaniu, rozumie, intelekcie. Taka osoba czasem nawet nie wie, że ma jakiś wewnętrzny świat uczuć i potrzeb.

Dla osób z lękową więzią emocje są czymś co je stale zalewa. Czują i przeżywają bardzo mocno, ale trudno jest im mówić o swoich emocjach słowami i zachowywać porządek i strukturę jaka jest związana z NVC. Trudno jest im też chyba rozróżniać strategie od potrzeb.

Okazuje się, że wszystko się łączy. Po raz kolejny. Miłość i bliskość są najlepszą bazą do komunikowania się językiem serca.

Wydaje się oczywiste, ale jednak fajnie to odkrywać.